Eind jaren 1920 sloot Rotie zich aan bij de groep Moderne Kunst, waar onder meer ook Gerard Baksteen, Ernest Albert, Paul Joostens, Franck Mortelmans, Edmond Van Dooren en Albert Poels deel van uitmaakten.

Rottie evolueerde naar een heel eigen, eerder klassieke maar toch zeer herkenbare stijl. Die komt vooral tot uiting in zijn portretten. Zijn kleine oeuvre was ook tijdens zijn leven weinig bekend.

Hij koos bewust voor het isolement van de Kalmthoutse Heide. Daar liet hij een klein modernistisch huis bouwen voor zijn gezin. Vijf jaar voor zijn dood stelde de Antwerpse academie hem aan. Hij keerde terug naar zijn geboortestad. Rottie overleed er op 51-jarige leeftijd.

Zijn naam leeft vandaag voort in de Pieter Rottiestraat. Het korte stukje asfaltbaan vind je op het Kiel in Antwerpen. De straat verbindt de Emiel Vloorsstraat met de wijk achter de befaamde woonblokken van Renaat Braem.