De logistieke steun en toeverlaat van de drievoudige Belgisch kampioen en drievoudige Wereldkampioen, kwam in dienst bij provincie Antwerpen in 2011. Sindsdien staat Henk van Aert mee in voor het collectiebeheer en het groenonderhoud van het oudste provinciaal domein van het land. In de rozentuin van het Rivierenhof onderhoudt hij de uitgebreide collectie en de paden. Hij kweekt, verpot, verspeent in de serre collectieplanten en maakt ze klaar voor aanplant. Je vindt Henk ook druk in de weer in het park tijdens grote evenementen zoals het Rozenfeest en Ecodroom. Daarvoor had Henk van Aert al vijfendertig jaren bij een tuinaannemer / boomkweker in Beerse gewerkt. Op 1 mei 2018 vertrekt Henk op welverdiend pensioen.

Komt de vader van een drievoudig wereldkampioen  met de fiets naar het werk?

“Die drieëndertig kilometer naar Deurne is met de fiets zeker te doen, maar dan moet ik wel veel vroeger opstaan”, grapt de Kempenaar die reeds vijfendertig jaar wielertoerist is bij Het Vliegend Wiel en als jonge gast op de middenveldpositie sjotte bij KFC Lille. “Dat fietsen naar het Rivierenhof houd ik voor tijdens m’n naderende pensionering. De Rozentuin gaat in fases worden heraangelegd en ik ben zinnens om geregeld eens te komen kijken om te zien hoe dat verloopt.”

Werk ontmoet hobby

Met de jaren op de teller en het overwinnen van kanker in 2016, distilleert Henk van Aert de belangrijke zaken van de bijzaken: “Het draait om geluk , gezondheid en contentement. Te weinig tijd voor familie, de dingen die thuis bleven liggen, de carrière van Wout, … dat heeft me doen beslissen om nu met pensioen te gaan.”

Toch zal het werk zal hem niet meteen loslaten. In de serre heeft Henk een veelzeggend bordje gehangen waarop sierlijk het motto “Hier ontmoet werk hobby” prijkt. Henk van Aert:  “Het werk in de kwekerij en de Rozenhof heeft me altijd veel vreugde en voldoening gegeven. Ik geniet ervan om na het snoeien, bemesten en onderhouden van de planten, seizoen na seizoen de groei en de bloei te kunnen meemaken. Met als hoogtepunt het jaarlijkse Rozenfeest in juni natuurlijk waar we het grote publiek de top van de rozenkunde aanbieden.” Heeft Henk een favoriete roos onder de 340 verschillende variëteiten van de 8400 rozelaarstellende Rozentuin? “Ja,” bevestigt hij: “de Gardener’s Glory, een gele klimroos die je aan de pergola vindt.”

Dat 1 mei 2018 met rasse schreden nadert, stemt Henk een beetje filosofisch: “Ik ga het werk en de contacten in het Rivierenhof missen. De collega’s en de dagelijkse parkbezoekers. Met mijn pensioen in zicht sta ik er al wel eens bij stil dat m’n leven een serieuze wending gaat nemen: sociale contacten die minder worden maar ook nieuwe die erbij zullen komen. Het zal vooral minder druk zijn, met meer tijd om bijvoorbeeld m’n eigen tuin te onderhouden, af en toe een uitstapje te maken met de echtgenote, een fietstochtje naar het Rivierenhof om te zien hoe het er reilt en zeilt, …”

Er tweehonderd procent voor gaan

Ook meer tijd voor de wielersport? “Ik ben er altijd voor Wouts’ carrière geweest”, vertelt Henk. “Ik nam weinig verlof in de zomer zodat ik voldoende vrij kon nemen om de buitenlandse wedstrijden te kunnen bijwonen en het onderhoud van de fietsen te doen.” Van half september tot eind februari is vader van Aert op vrijdag in de weer met zes fietsen prepareren / optimaliseren  en op maandag de fietsen nakijken op mankementen, smeren, onderdelen vervangen, … Samen met zijn echtgenote Yvonne soigneert Henk ook de mobilhome die overal mee naartoe gaat. “Sowieso doe je voor je kinderen alles, zeker als ze er zelf ook 200% voor gaan,” zegt Henk. “Daarom ben ik ook heel trots op m’n dochter Liese, die als ingenieur-architecte in Antwerpen werkt maar niet graag in de publiciteit komt.”

Natuurliefhebber maar geen groene vingers

“Zowel Liese als Wout hebben trouwens in het Rivierenhof eens vakantiewerk gedaan. Dat was leuk want wij zijn een zeer hecht gezin en vinden familie ongelofelijk belangrijk. Voor Wout was het ook een nuttige ervaring want hoewel hij graag in de natuur vertoeft, betekent werken in de serre of rozentuin ook vroeg opstaan en gelimiteerde pauzes. Dat is niet hetzelfde als in het bos rijden of wandelen. Nee, Wout heeft niet bepaald groene vingers,” glimlacht vader van Aert.

Immense drive

Wanneer merkte je dat Wout een groot wielertalent is? “Geleidelijk aan,” vertelt Henk. “Hij was altijd de kleinste van de hoop maar hield goed stand en kon die groten al volgen. Van zodra hij z’n fysieke achterstand inliep, trainde en zich inzette om na tegenslagen (sleutelbeenbreuk, een virus, …) zijn conditie terug te krijgen, werd het duidelijk dat hij een sterk karakter heeft. Tegenslagen maakten hem sterker. Hij heeft een immens grote drive. Het komt allemaal van hemzelf, hij is nooit gepusht. Van Yvonne en mij heeft het nooit gemoeten.” Hoe ervaar je dat dan als vader? “Heel trots natuurlijk, maar ik ben even trots op m’n dochter dat zij ingenieur-architecte is geworden. De mediawereld rond het sportgebeuren, daar heb ik het soms moeilijk mee.”

Taart!

Hoe reageren de collega’s in het park? “Die leven daarin volledig mee. Ze vragen hoe het is geweest, ze tonen interesse in het verloop van de wedstrijden en de trainingen, en zo. Dat is fijn. Ik heb dan ook al drie maal getrakteerd met een reuzetaart voor de honderd collega’s. Dat is een traditie die ik ook na m’n pensioen voortzet. Als Wout volgend jaar een vierde wereldtitel pakt, is de taart al beloofd. Nu gaan we testen wat Wout op de weg waard is. Maar het allerbelangrijkste is dat ie gezond en gelukkig mag blijven met wat ie doet en wat ie heeft. Titels en al de rest, dat speelt geen rol,” besluit Henk van Aert.

Woutje Wereldkampioen! 23 jaar en nu al een monument

Wout van Aert wordt op 15 september 1994 geboren in Herentals

8 jaar: rijdt zijn eerste veldritwedstrijden in Nederland

9 -11 jaar: miniem in de wielersport zowel in het veldrijden als op de weg

11 jaar: behaalt op 20 juni 2006 z’n fietsrijbewijs van Gemeente Lille

12 - 14 jaar: aspirant in de wielersport zowel in het veldrijden als op de weg

15 - 16 jaar: nieuweling in de wielersport zowel in het veldrijden als op de weg

17 - 18 jaar: junior in de wielersport zowel in het veldrijden als op de weg

19 - 20 jaar: belofte in de wielersport zowel in het veldrijden als op de weg

20 jaar: wereldkampioen bij de beloften (2014)

21 jaar: wordt professioneel renner (Elites) en behaalt de tweede plaats op het WK bij de Elites

22 - 23 - moet nog 24 jaar worden: behaalt drie jaar op rij zowel de BK- als de WK-titel bij de profs in het veldrijden

Interview en foto's: Anouche Victoria De Keyzer.